Wszędzie wokół widać uśmiechniętych ludzi, zdrowych, pięknych, szczęśliwych, spełnionych. Inni w zasadzie nie istnieją! Każdego dnia świecie słońce, tak, by piękni ludzie mogli na swoich pięknych ciałach nosić piękne, odsłaniające złocistą skórę stroje. Wszystkim się powodzi! Przestronne apartamenty! Praca, którą się kocha! Podróże! Budowanie relacji międzyludzkich! Zdrowy tryb życia! Związki pełne miłości i zrozumienia! I nikt nie przeklina, nikt się nie denerwuje, nikt nie popełnia błędów! Zaraza ludzi idealnych i wyidealizowanego modelu życia się szerzy, szczęściem tylko w internecie, reklamach, mediach ogółem, nieczęsto w autentycznym życiu. Ale nie mam zamiaru doszukiwać się tu przyczyn takich wynaturzeń, oskarżać społeczeństwo o degenerację, wylewać na nie swoje bolączki. Nie, myślimy o sobie, nie o dziewczynach z Instagrama. My, zwykli śmiertelnicy, obserwujemy tego typu zjawiska nadnaturalne na smartfonach, z reguły traktujemy je z charakterystycznym nam sarkastycznym u